ғарӣ

[غري]

ғар будан; бадахлоқӣ, фосиқӣ, фоҳишагӣ

◊ ҳам ғариву ҳам пешхезӣ дар мавриде гуфта мешавад, ки шахсе кори баде карда, баъд пешхезӣ мекунад ё худ кори ношоистае карда, аз дигарон даъвогар мешавад